"Para que el amor sea natural y limpio como el agua que bebemos, ha de ser libre y compartido; pero el macho exige obediencia y niega placer. Sin una nueva moral, sin un cambio radical en la vida cotidiana, no habrá emancipación plena. Si la revolución social no miente, debe abolir, en la ley y en las costumbres, el derecho de propiedad del hombre sobre la mujer y las rígidas normas enemigas de la diversidad de la vida. Palabras más, palabras menos, esto exigía Alexandra Kollontai, la única mujer con rango de ministro en el Gobierno de Lenin.
Eduardo Galeano, Espejos: Una historia casi universal, Siglo XXI, 2008, 254 or.
Gracias a ella, la homosexualidad y el aborto dejaron de ser crímenes; el matrimonio ya no fue una condena a pena perpetua, y las mujeres tuvieron derecho al voto y a la igualdad de salarios, y hubo guarderías infantiles gratuitas, comedores comunales y lavanderías colectivas.
Años después, cuando Stalin decapitó la revolución, Alexandra Kollontai consiguió conservar la cabeza. Pero dejó de ser Alexandra."
Años después, cuando Stalin decapitó la revolución, Alexandra Kollontai consiguió conservar la cabeza. Pero dejó de ser Alexandra."
Eduardo Galeano, Espejos: Una historia casi universal, Siglo XXI, 2008, 254 or.
Alexandra Kollontaik hainbat artikulu, entsegu eta hitzaldi argitaratu baldin bazituen ere, "Maitemindutako boltxebikea" eleberria izan zen literaturari egin zion ekarpen nabarmenena. 1927an ikusi zuen argia Kollontairen nobela bakarrak, 2008an Txalaparta argitaletxeak gazteleraz argitaratu zuenak: "La bolchevique enamorada".
Lehen argitalpenaren hitzaurrean egileak nabarmendu zuen moduan, "nobela ez da ikerketa etikoa edota Errusia sobietarreko bizimoduaren ispilua. Gerraostean kokatzen den harreman sexualen azterketa psikologikoa besterik ez da. Nire herria eta herrikideak hautatu ditut, hobekien ezagutzen ditudanak direlako, baina liburu honetan aurkezten diren arazoak ez dira errusiarrenak soilik, herrialde guztietan agertzen direnak baizik".
Kollontairen asmoa, "ahal den heinean bada ere, burgesiaren eta moralaren hipokresia zaharrari aurre egitea" izan zen. Volodya izeneko anarkistaz maitemintzen den Vassilissa boltxebikearen istorioa hartu zuen horretarako oinarri eta protagonistak sexualitateari, leialtasunari, konfiantzari, bikote harremanei eta konplizitateari buru dituen zalantzekin harilkatu zituen orrialdeak.
Lehen argitalpenaren hitzaurrean egileak nabarmendu zuen moduan, "nobela ez da ikerketa etikoa edota Errusia sobietarreko bizimoduaren ispilua. Gerraostean kokatzen den harreman sexualen azterketa psikologikoa besterik ez da. Nire herria eta herrikideak hautatu ditut, hobekien ezagutzen ditudanak direlako, baina liburu honetan aurkezten diren arazoak ez dira errusiarrenak soilik, herrialde guztietan agertzen direnak baizik".
Kollontairen asmoa, "ahal den heinean bada ere, burgesiaren eta moralaren hipokresia zaharrari aurre egitea" izan zen. Volodya izeneko anarkistaz maitemintzen den Vassilissa boltxebikearen istorioa hartu zuen horretarako oinarri eta protagonistak sexualitateari, leialtasunari, konfiantzari, bikote harremanei eta konplizitateari buru dituen zalantzekin harilkatu zituen orrialdeak.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire